Üzüntü, insan duygularımızın normal bir parçasıdır ve bu nedenle bazen hüzün sizin zihninizde uyanacaktır. Hayatımızın farklı zamanlarında farklı nedenlerle, bazen görünüşe göre hiçbir sebep yokmuş gibi görünse de üzgün olacağız çünkü her zaman gelgitlerimiz var ve bu kesinlikle sorun değil.
Üzüntümüze saygı duymamız gerçekten önemli. Bu hafta bir cenazeye gittim ve üzüntü kesinlikle orada en baskın duygu olabilir ve biraz ağladığımı kabul edeceğim, sorun değil. Bazen biraz utanç verici gelse bile, üzgün olmak bizim için güvenlidir. Kimse bizi üzüntü için yargılamaz. Kendimizi yargılayan genellikle biziz, ancak şefkatli kalmak önemlidir. Bazı insanlar keder hakkında konuşmakta pek iyi değil ve beni bu yazıyı yazmaya itende bu. İnsanlar kendi teknelerini sallamak istemiyor. Üzülürsen ya da üzülürsen ve onları ağlatırsın diye ölen kişi
hakkında konuşmak istemiyorlar. İnsanların keder hakkında çoğu zaman anlamadıkları şey, sizi ağlatan şeyin onlar olmadığıdır. Görülmek, duyulduğunu hissetmek, önemli olarak görülmek çoğu zaman güzeldir ve belki de bu sizin için gözyaşlarına neden olur. İnsanlara nasıl olduklarını sormak sorun değil. Yas tutuyorsa, aradan yıllar geçse bile birinin şunu söylemesi harika olabilir: ''İşler nasıl, şu anda bu konuda nasıl hissediyorsun?'' İyi misin dememeye çalış. Çünkü insanlar genellikle evet ile cevap vereceklerdir. Bu size güvenli ve rahat geliyorsa, soruyu daha açık uçlu hale getirmeye çalışın. Keder söz konusu olduğunda, kendimizi anlatmak çok zor gelebiliyor. Keder konusunda biraz destek almak istiyorsanız çekinmeyin. Kendinize karşı nazik olun, üzüntünüze yaslanın. Bu kesinlikle sizi iyileştirecek.
